Η θέση της μαγνητικής πόλης «Κορόπη» έχει ταυτιστεί χωρίς αμφιβολία με τα αποσπασματικά αρχιτεκτονικά ερείπια που ήρθαν στο φως κοντά στο σημερινό ομώνυμο διαμέρισμα ή αλλιώς Μπούφα, στο ΒΔ τμήμα του μυχού του Παγασητικού κόλπου, σε απόσταση 20 χλμ. από τη σύγχρονη πόλη του Βόλου. Το όνομά της δεν αναφέρεται ούτε στον Κατάλογο των Νεών του Ομήρου, ούτε στο Σκύλακα.
Η μαγνητική «πόλη Κορόπη» των κλασικών χρόνων 1 ενσωματώθηκε το 294 π.Χ. - σύμφωνα με το Στράβωνα- στην αρχαία Δημητριάδα 2. Εδώ βρισκόταν ένα από τα γνωστότερα ιερά και μαντεία των Μαγνήτων, το ιερό του Απόλλωνος Κοροπαίου 3. Το ιερό άκμασε από τους αρχαϊκούς χρόνους έως τη ρωμαϊκή εποχή.
Εντυπωσιακά λείψανα αρχαϊκού ναού - τμήματα πώρινων κιόνων και γραπτής σίμης- ανασκάφηκαν κάτω από το λόφο Πετράλωνα. Δυτικά από τη θέση αυτή βρέθηκε από τον Lolling μια επιγραφή με τις οργανωτικές διατάξεις του μαντείου 4, που αναφέρεται στην πομπή προς το Ιερό του Δία Ακραίου πάνω στο Πήλιο, την οποία διοργάνωναν οι Μάγνητες μια φορά το χρόνο. Στο ιερό του Διός στην κορυφή στο Πλιασίδι του Πηλίου, λατρευόταν ήδη από τον 5ο αι. π.Χ. ο Δίας Ακραίος -από τον οποίο οι ιερείς ζητούσαν βροχή σε περίοδο ξηρασίας- μαζί με τον Χείρωνα 5. Τμήματα του πήλινου διακόσμου του ναού φυλάσσονται στο Μουσείο Βόλου 6. Στην κορυφή του λόφου υπάρχουν οικοδομικά λείψανα από τον οικισμό της αρχαίας Κορόπης, που χρονολογούνται από τους αρχαϊκούς έως τους ρωμαϊκούς χρόνους 7, χωρίς να έχει μέχρι σήμερα εντοπιστεί κανένα ίχνος οχύρωσης. Η Κορόπη όριζε το 329/327 π.Χ. έναν από τους ιερομνήμονες των Μαγνήτων 8.
Στη θέση «Πύργος», νότια της Κορόπης και πριν από την Άφησσο, υπάρχουν κάποια ίχνη οχύρωσης και ίσως να υπάρχει εκεί μία πολίχνη - κυρίως προς το εσωτερικό (πρόσφατα βρέθηκαν εκεί αρχιτεκτονικά λείψανα και τάφοι)- που θα μπορούσε να ταυτιστεί με τις Κορακές, αφού οι Κορακές βρίσκονταν - σύμφωνα με τον Σκύλακα 9 - ανάμεσα από τη Μεθώνη και τα Σπάλαυθρα στον Παγασητικό κόλπο.
Βασιλική Αδρύμη-Σισμάνη,
Δρ. Αρχαιολόγος
Επίτιμη Διευθύντρια ΥΠ.ΠΟ.Τ.